موسیقی اهواز در آن‌سوی مرزها

عـصــر جـنــوب| asrejonoob.ir: خوزستان دارای وی‍‍ژگی‌های منحصر‌به‌فردی در سطح جهان است. به واسطه وجود تنوع گویش در استان شاهد موسیقی‌های متنوع خاص اقوام ساکن در آن نیز هستیم. در این استان موسیقی نواحی جایگاه ویژه‌ای دارد، اخیرا هم در موسیقی مدرن و شهری جوانانی با همین تنوع رشد کردند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. یکی از آنها «غالب منبوهی» با لقب هنری «غالب‌الاصیل» است که در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۵۳ در حمیدیه به دنیا آمد. او خوانندگی را از سال ۶۸ آغاز و از سال ۸۲ به صورت حرفه‌ای کار خود را شروع کرد. در سال ۸۹ ازدواج کرد و اینک شهرتی فرامرزی دارد. او سعی کرده هم در موسیقی سنتی اصیل قدم بگذارد و هم در سبک‌های موسیقی جدید. او که عضو گروه موسیقی مقامی میسان است، تاکنون در جشنواره‌ها و مسابقات سراسری زیادی شرکت کرده و مقام کسب کرده است. غالب‌الاصیل اخیرا کارهای اولین آلبوم موسیقی خود را به سرانجام رسانده و منتظر است تا این اثر روانه بازار شود. این رویداد در موسیقی عربی خوزستانی بی‌سابقه است و پیش از آن در تاریخ موسیقی این دیار ارائه یک آلبوم کامل آن هم در حد استانداردهای بین‌المللی دیده نمی‌شود. گپ و گفت همشهری را با این هنرمند می‌خوانید.

  • از اینکه این کار مهم را به سرانجام رساندید چه حسی دارید؟

طبیعی است که خیلی خوشحالم، چون زحمت زیادی برای آن کشیدم و از لحاظ زمانی ۲ سال صرف آن کردم، در حالی که بقیه هزینه‌ها مثل هزینه‌های مالی برای من اولویت ندارند. آرزو و رویای زندگی من رسیدن به مرحله انتشار آلبوم و ضبط آهنگ‌ها در معیارهای بین‌المللی بود که محقق شد.

  • با تحقق این آرزو به همه‌چیز دست یافتید؟

قطعا نه. من تلاش خود را برای کارهای جدیدتر و آلبوم‌های بیشتر می‌کنم.

  • کارهای فنی این کار کجا شکل گرفت؟

تنظیم آهنگ و آهنگسازی این آلبوم در بغداد و برخی از کارها در استودیوهای دوبی و قاهره انجام شد.

  • چه تفاوتی میان ضبط موسیقی در داخل کشور و خارج هست؟

خیلی از سیستم‌هایی که در اهواز وجود دارد همان سیستم‌هایی هستند که در کشورهای دیگر موجودند، اما تفاوت در کادری است که روی یک آلبوم کار می‌کند و تجربه‌ای که کسب کرده است. آهنگسازان و تنظیم‌کنندگان نقش مهمی در کیفیت اثر دارند.

  • ما می‌دانیم که برخی از ترانه‌ها برای بازار ساخته می‌شوند، اما برخی از آنها دلی هستند. کدام ترانه این آلبوم از لحاظ متن و آهنگ نماینده توست؟

از میان ۱۲ آهنگی که در این آلبوم عرضه شدند قطعا برخی از آهنگ‌ها به روحیات من نزدیک‌تر و عزیزتر هستند. شرکت‌های جهانی بخش مهمی از توجه خود را معطوف بازار خود و فروش آلبوم می‌کنند. یعنی هم تعداد شنونده‌ها و بیننده‌ها را افزایش بدهند و هم میزان فروش را. «ما وحشتک» و «شوفنی بیهم» آهنگ‌‌هایی هستند که من بیش از بقیه به آنها علاقه‌مندم.

  • نیاز عرصه موسیقی استان از نظر شما چیست؟

به نظر من باید به همکاری با کارشناسان و مهندسان صدا و تنظیم موسیقی در سطح بین‌المللی تن بدهیم، تا اینکه شنیده و دیده شویم. ما از لحاظ صدا توانایی رقابت با هنرمندان منطقه را داریم، اما علاوه بر بعضی از امکانات و زیرساخت‌ها نیازمند همدلی بین هنرمندان و شعرا و تنظیم‌کنندگان هستیم. متولیان این حوزه در اداره کل فرهنگ و ارشاد همکاری خوبی با ما دارند و از آنها درخواست داریم تا فضا را برای برگزاری کلاس‌های موسیقی عربی را باز و فرایند مجوزدهی به کنسرتهای عربی هنرمندان اهوازی آسان‌تر کنند.

  • اما ما در گذشته هنرمندانی مثل «علوان الشویع»، «حسان اگزار» یا «عبدالامیر ادریس» داشتیم که نوایشان و شهرتشان از مرزها فراتر رفته است.

بله، این در زمانی بود که هنرمندان انگشت‌شمار بودند و وسایل ارتباط جمعی و شبکه‌های اجتماعی حضور نداشتند. اکنون فضا رقابتی است و بازاریابی حرف اول را می‌زند. البته ناگفته نماند که در ۱۰ سال اخیر هنرمندان به صورت آزادانه‌تری فعالیت کرده‌اند و جوانان بیشتری به موسیقی گرایش دارند. صاحبان صدای خوبی در اهواز فعالیت می‌کنند که ممکن است من از آنها کمتر باشم. امیدوارم آنها هم راه پیشرفت را طی کنند.

  • دلیل محبوبیت و شهرت ترانه «ذکریات» چیست؟

بیش از ۱۰ سال پیش آن را با موضوع غربت و دوری از خانواده و دوستان نوشتم و درد و رنج‌هایی که به انسان غریب وارد می‌شود. در سال ۱۳۸۵ با تشویق دوستان با امکانات ناچیز ضبط کردیم و این ترانه محبوبیت خاصی بین مردم پیدا کرد. بعدها پیشنهاد ضبط مجدد داده شد و این کار را در پایتخت اردن انجام دادیم و پس از ۴ سال تصویربرداری هم کردیم.

  • نظر مردم دیگر استان‌ها در مورد موسیقی‌ای که ارائه می‌دهید چیست؟

در سفرهای هنری که به استان‌های خراسان شمالی، کردستان، هرمزگان، کرمان، آذربایجان، لرستان و.. داشتم استقبال خوب و گرمی از مردم دیدیم. آنجا که رفتیم در هنگام اجرا هزاران تماشاگر و علاقه‌مند با اشتیاق با ما همراهی می‌کردند و این نشان از محبوبیت موسیقی عربی در بین هموطنان خوب ما دارد.

  • غم خاصی در صدای غالب‌الاصیل دیده می‌شود. منشا این غم کجاست؟

ما همگی روزگار سختی را پشت سر گذاشتیم و با خیلی از نارسایی‌ها بزرگ شدیم و این غم جزوی از ذات ترانه‌های من شده‌اند.

  • شما به لبنان و امارات و عراق سفر کرده‌اید. نگاه هنرمندان این کشورها به هنرمندان اهوازی چیست؟

آنها نظر مثبتی دارند. می‌گویند که شما صدای خوبی دارید و انگیزه برای پیشرفت هم وجود دارد، منتها جوانان باید تلاش کنند تا نگاهشان را بازتر و ارتباطات خود را بیشتر کنند.

  • همراه‌ترین شخص با تو در این کار چه کسی است؟

جا دارد تشکر بکنم از «عزیز چنانی» شاعر و کارگردان که پل ارتباطی من با موسیقی جهان عرب بود و «مهدی سواری» نوازنده عود که قبل از همکاری به عنوان نوازنده، به من عودنوازی را آموزش داد. بقیه دوستانم مثل «باسم حمادی» سرپرست گروه هنری میسان و «مجتبی سواری» فعال اجتماعی از روزهای اول همراه من بودند. همچنین جا دارد از «ضیاءالدین» هنرمند عراقی و آهنگساز این آلبوم تشکر ویژه‌ای بکنم.

مطالب پیشنهادی

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.